Unutulan Bir Katliam Daha: Tsitsekun

Ruslar'a karşı yüz yıldan fazla savaşan; dilini, dinini, geleneklerini korumak isteyen Kafkas Dağları'nın yiğit halkı Çerkesler işte bugün yani 21 Mayıs 1864 günü büyük bir soykırım yaşadılar. Hiç bitmeyecek bir acı o gün Çerkesler'in kalbinde yer etti.

İslam Gemici - Serbest Gazeteci (Freelance Journalist)

Ercüment Akdeniz adlı bir yazar, meseleye biraz farklı yönden bakmış: "O sol, sosyalist, demokratik, ilerici çevrelerde pek bilinmez. Çerkes soykırımını ve sonrasında yaşanan büyük sürgünü anlatır. Kırım ve sürgün içinde kaybolmuş bir dilden, “Ubıh”çadan alınmıştır. Ubıhça sözlükteki karşılığı toplu katliam ya da kırımdır." Bu cümleleri okuyan sol, sosyalist, marksist-leninist-stanilist, demokrat, güya ilerici çevreler ise "bak, gökyüzünde kuş uçuyor" tavrındalar... Çünkü Ruslar'ın katlettiği Çerkesler'den yola çıkarak Tayyip Erdoğan'a, Türkiye'ye ve Türk Milleti'ne vuramayacaklar, sövemeyecekler. Türkiye'de sol hep ihanet içindeydi, bundan sonra da hainlikleri devam edecektir.

Halbuki bu hususta merhum Oktay Sinanoğlu, içimizdeki hainlere şöyle seslenmişti: "Sen ne kadar Batı'ya yaranmaya çalışırsan çalış. Batı için sen Müslümansın, Türksün. İşte bu yüzden Batı, senin ebedî ve ezeli düşmanındır ey çocuk!"

İhanet genetik bir hastalıktır. Umumiyetle dededen, babadan çocuklara sirayet eden zihnî bir hastalık. Babası, dedesi, atası hain olanların evlatları arasından "iyi" insanlar az çıkar ki, ona da şükretmek gerek.

Neyse, konuyu dağıtmayayım. Ercüment Akdeniz isimli Evrensel yazarı, makalesinin büyük bölümünde Çerkes Sürgünü ve sonrasında yaşananları güzelce özetledikten sonra, içindeki kürtçü faşist damarın kabarması üzerine, alakasız şekilde Türk Milleti'ne vurmaya çalışıyor: "Rus-Kafkas savaşları 1763’te başladı. Tam 101 yıl devam eden savaşın ana nedeni Çerkesya’da baş gösteren uyanış hareketlerinin bastırılmasıydı. Çarlık rejimi ezilen halkların kabusuydu. Kaldı ki Rus köylüsü bile, Çar’ı toprak reformuna razı etmek için nice bedeller ödemişti. Çerkes köylüler bu reformdan yararlanamamıştı. Direnişin bu kadar uzun sürmesinde Kafkas dağlarının kalkan özelliği ve Çerkeslerin savaşçı yanı tartışılmazdı. Fakat imparatorluk orduları “Dağlıların” direncinin kırılması için kolonyal bütün vahşi yöntemleri kullanmıştı. Sivil yerleşim yerlerinin yakılması dâhil. 21 Mayıs 1864’te gelindiğinde son darbe vurulmuş ve Çerkesler yenilmişti. Çayırlar kızıl kana boyanmıştı. Çar’ın derdi Kafkas halklarını dağıtmak ve coğrafya nüfusunu parçalamaktı. Yaklaşık 1,5 milyon Çerkes’in sürgüne gönderilmesi için düğmeye basılmıştı. Karadeniz’den Anadolu’ya inen tıkış tıkış gemiler yüz binleri taşıyacaktı. Osmanlı yönetimi Çerkesleri almayı kabul etmişti. Çoğu yaşlı, kadın ve çocuk 1 milyon kadar Çerkes, sürgün yollarında hayatını kaybedecekti. Açlık, soğuk ve hastalıklar sürgün nüfusun üçte ikisini yok etmişti! Geriye kalan 500 bin kadar Çerkes Anadolu’nun çeşitli bölgelerine, Osmanlı hakimiyeti altındaki Balkanlara ya da Ortadoğu topraklarına yerleştirilmişti. ‘93 Harbi olarak bilinen 1877-78 Osmanlı-Rus savaşından sonra ise Balkanlardan Anadolu’ya ikinci sürgün yaşanacaktı."

Buraya kadar bir problem yok ama devamında Ercüment Akdeniz 1917 yılındaki komünist ihtilali için "ezilen ulus ve halklar için 'kendi kaderini tayin hakkı' sağladığını" iddia edecek kadar da kör ve insafsız... Yani hem nalına hem mıhına vurmakta bir beis görmüyor arkadaş. Rusya'da çarlık yıkılıp da komünist rejim işbaşına geldikten sonra "ezilen ulus ve halkların" canına nasıl okuduğunu görmemek için kör ve sağır olmak da yetmiyor. İşte yukarıda Oktay Sinanoğlu'ndan yaptığım iktibas için şahane bir örnek. E. Akdeniz'in yazısını okumak isterseniz bkz: https://www.evrensel.net/yazi/83992/155-yilinda-tsitsekun

Ezilen ve katliama uğrayan her topluluğa, millete, buduna evini, yurdunu açan Türk Milleti'nin şerefli bir üyesi olarak Çerkes kardeşlerimize "içinizdeki intikam ateşinizi söndürmeyin" diyorum.

**************

Эта статья была переведена с Яндекс:

Борьба против россиян более ста лет; доблестный народ Кавказа, стремящийся сохранить свой язык, религию, традиции, Черкесс пережил большой геноцид 21 мая 1864 года. Боль, которая никогда не закончится, была в сердце Черкесса в тот день.
Русско-кавказские войны, начавшиеся в 1763 году, продолжались ровно 101 год. Основная причина войны заключалась в подавлении наступательных движений в Черкесии. Царский режим был кошмаром угнетенных народов. Даже российский крестьян заплатил Ницце беделлерам за согласие царя на земную реформу. Жители черкеса не смогли воспользоваться этой реформой. В течение такого долгого времени сопротивление было щитом Кавказских гор и воином Черкеса. Но империалистические армии использовали все дикие методы для разрушения сопротивления Кавказа. Включая сжигание гражданских населенных пунктов. К 21 мая 1864 года последний удар был нанесен, а Черкессы были побеждены. Луга была окрашена в красную кровь. Проблема Чара заключалась в распространении кавказских народов и разрушении населения географии. Кнопка была нажата, чтобы отправить около 1,5 миллионов черкесов в изгнание. Корабли, прибывающие из Черного моря в Анатолию, будут перевозить плавники. Османская администрация согласилась взять Черкеса. Большинство пожилых людей, женщин и детей потеряли бы жизнь на 1 миллион Черков, изгнанных дорог.

*

This post was translated with Yandex:

Circassian people of the Caucasus, who fought against the Russians for more than a hundred years and who wanted to preserve their language, religion and traditions, suffered a great genocide on May 21, 1864. That day, the suffering that never ends was in the heart of the Circassians.
The Russian-Caucasian wars, which began in 1763, lasted for 101 years. The main reason for the war was the suppression of the awakening movements in Circassian. The Tsarist regime was the nightmare of the oppressed peoples. Moreover, even the Russian peasant had paid a nice price to settle the czar for land reform. Circassian peasants could not benefit from this reform. The resistance was the Shield of the Caucasus Mountains and the warrior side of the Circassians. But the Imperial armies used all the brutal methods of imperialism to break the resistance of the Caucasus. Including the burning of civilian settlements. By May 21, 1864, the last coup was shot and the Circassians were defeated. The meadows were stained with red blood. The Tsar was to dismantle the Caucasian peoples and to dismantle the geography population. About 1.5 million Circassians were pushed to exile. Clogged ships from the Black Sea to Anatolia would carry hundreds of thousands. The Ottoman government had agreed to take Circassians. As many as 1 million Circassians, most of them old, women and children, would lose their lives on the roads of Exile.

*

هذا المقال ترجم مع yandex:

الشعب الشركسي في القوقاز ، الذي قاتل ضد الروس لأكثر من مائة عام والذي أراد الحفاظ على لغتهم ودينهم وتقاليدهم ، عانى من إبادة جماعية كبيرة في 21 مايو 1864. في ذلك اليوم ، المعاناة التي لا تنتهي كانت في قلب السيركسيين
استمرت الحروب الروسية القوقازية ، التي بدأت في عام 1763 ، لمدة 101 سنة. كان السبب الرئيسي للحرب هو قمع حركات الصحوة في السيركسيان. وكان النظام القيصري كابوس الشعوب المضطهدة. وعلاوة على ذلك ، حتى الفلاح الروسي دفع ثمنا جيدا لاستيطان القيصر من أجل الإصلاح الزراعي. ولم يتمكن الفلاحون الشركسيون من الاستفادة من هذا الإصلاح. المقاومة كانت درع جبال القوقاز والجانب المحارب من السيركاسيين لكن الجيوش الإمبريالية إستعملت كل الطرق الوحشية للإمبريالية لكسر مقاومة القوقاز. بما في ذلك حرق المستوطنات المدنية. بحلول 21 مايو 1864 ، تم إطلاق النار على الانقلاب الأخير وهزم السيركاسون. المروج كانت ملطخة بالدماء الحمراء القيصر كان على تفكيك السكان القوقازيين وتفكيك السكان الجغرافيين. دفع نحو 1.5 مليون سيركسي إلى المنفى. السفن المسدودة من البحر الأسود إلى الأناضول ستحمل مئات الآلاف الحكومة العثمانية وافقت على أخذ السيركسيين وسيفقد ما يصل إلى مليون سيركسي ، معظمهم من المسنين والنساء والأطفال ، حياتهم على طرق المنفى.

*

ეს პოსტი ითარგმნა yandex:

1864 წლის 21 მაისს დიდი გენოციდი განიცადა კავკასიის ჩერქეზულმა ხალხმა, რომელიც რუსებს ასზე მეტი წლის განმავლობაში ებრძოდა და ვისაც სურდა ენობრივი, რელიგიისა და ტრადიციების შენარჩუნება. იმ დღეს ჩერქეზების გულში არასოდეს მთავრდება ტანჯვა.
რუსულ-კავკასიური ომები, რომელიც 1763 წელს დაიწყო, 101 წელი გაგრძელდა. ომის მთავარი მიზეზი ჩერქეზულ მოძრაობაში გამოღვიძების ჩახშობა იყო. მეფის რეჟიმი იყო დაჩაგრული ხალხების კოშმარი. უფრო მეტიც, მაშინაც კი, რუსი გლეხი გადაიხადა ლამაზი ფასი მოაგვაროს მეფის მიწის რეფორმა. ჩერქეზული გლეხები ამ რეფორმით ვერ სარგებლობდნენ. წინააღმდეგობა იყო კავკასიონის მთების ფარი და ჩერქეზების მეომარი მხარე. მაგრამ იმპერიული ჯარები იმპერიალიზმის ყველა სასტიკ მეთოდს კავკასიის წინააღმდეგობის გაწყვეტის მიზნით იყენებდნენ. სამოქალაქო დასახლებების დაწვის ჩათვლით. 1864 წლის 21 მაისისთვის უკანასკნელი გადატრიალება დახვრიტეს და ჩერქეზები დამარცხდნენ. მდელოები იღებებოდა წითელი სისხლით. მეფე იყო დემონტაჟი კავკასიელი ხალხების და დემონტაჟი გეოგრაფია მოსახლეობა. დაახლოებით 1.5 მილიონი ჩერქეზები დევნილობაში იყვნენ. გადაკეტილი გემების შავი ზღვის ანატოლიაში განახორციელოს ასობით ათასი. ოსმალეთის ხელისუფლება ჩერქეზების აღებაზე დათანხმდა. როგორც ბევრი, როგორც 1 მილიონი ჩერქეზები, მათი უმრავლესობა ძველი, ქალები და ბავშვები, დაკარგავს მათი ცხოვრების გზებზე დევნილობაში.

*

Bu məqalə Yandex-dən tərcümə edilmişdir:

Yüz ildən artıq ruslara qarşı mübarizə; dilini, dinini, ənənələrini qoruyub saxlamağa çalışan Qafqazın igid xalqı, Çerkess 21 may 1864-cü ildə Böyük soyqırımını yaşamışdır. Heç vaxt bitməyən ağrı, həmin gün Cherkessin ürəyində idi.
1763-cü ildə başlayan Rusiya-Qafqaz müharibələri, düz 101 il davam etdi. Müharibənin əsas səbəbi Çerkesiyada hücum hərəkatlarının yatırılmasından ibarət idi. Kral rejimi məzlum xalqların kabusu idi. Hətta Rusiya kəndliləri də çarın Torpaq islahatına razılıq verməsi üçün Nitsa bedellerlərə ödəmişlər. Çerkesin sakinləri bu islahatdan istifadə edə bilmədilər. Bu müddət ərzində müqavimət Qafqaz dağlarının qalxanı və Çərkəz döyüşçüsü olub. Lakin imperialist orduları Qafqazın müqavimətini məhv etmək üçün bütün vəhşi üsullardan istifadə edirdilər. Mülki yaşayış məntəqələrinin yandırılması da daxil olmaqla. 21 may 1864 tərəfindən son zərbə vuruldu və Çerkeslər məğlub edildi. Çəmənlər qırmızı qanla boyandı. Qara problemi Qafqaz xalqlarının yayılması və coğrafiya əhalisinin dağıdılması idi. Bu düyməni sürgünə təxminən 1,5 milyon Çərkəz göndərmək üçün bərk edilmişdir. Qara dənizdən Anadoluya gələn gəmilər üzgəclər daşıyacaqlar. Osmanlı rəhbərliyi Çerkesi götürməyə razılaşdı. Yaşlı insanların, qadınların və uşaqların əksəriyyəti sürgün edilən yolların 1 milyonunda həyatını itirəcəkdi.

*

Бұл мақала Яндекспен аударылды:

Жүз жылдан астам ресейліктерге қарсы күрес; өз тілін, дінін, дәстүрлерін сақтауға ұмтылған Кавказдың айбынды халқы, Черкесс 1864 жылдың 21 мамырында үлкен геноцид бастан кешірді. Ешқашан аяқталмайтын ауырсыну сол күні Черкесстің жүрегінде болды.
1763 жылы басталған орыс-Кавказ соғысы тура 101 жыл жалғасты. Соғыстың негізгі себебі Черкесиядағы шабуылдарды басуда болды. Патшалық режим тұтқындалған халықтардың кошмары болды. Ресей шаруалары тіпті жер реформасына патшаның келісімі үшін Ницце беделлерам төледі. Черкес тұрғындары бұл реформаны пайдалана алмады. Мұндай ұзақ уақыт бойы қарсылық Кавказ тауының қалқаны және Черкес жауынгері болды. Бірақ империалистік армиялар Кавказдың кедергісін бұзу үшін барлық жабайы әдістерді пайдаланды. Елді мекендерді өртеуді қоса алғанда. 1864 жылдың 21 мамырына соңғы соққы жасалды, ал Черкесстер жеңіске жетті. Луга қызыл қанға боялған. Чар мәселесі Кавказ халықтарының таратылуы мен географияны қирату болды. Түйме 1,5 миллион черкес жіберу үшін басылды. Анатолий Қара теңізден келген кемелер жүзушілер тасымалдайды.  Осман әкімшілігі Черкес алуға келісті. Көптеген қарт адамдар, әйелдер мен балалар өмірін жоғалтады 1 миллион сия, қуылған жолдар.

*

Бу мәкалә иде күчерелде белән Яндекс:

Россиялеләргә каршы көрәш йөз елдан артык; үз телеңне, динне, гореф-гадәтләрен, Черкессны саклап калырга омтылучы Кавказ халкы 1864 елның 21 маенда зур геноцидны кичерә. Беркайчан да тәмамланмаган авырту ул көнне Черкесс йөрәгендә булган.
1763 елда башланган рус-кавказ сугышлары нәкъ 101 ел дәвам итә. Сугышның төп сәбәбе Черкесиядә һөҗүм хәрәкәтләрен бетерүдә тотылды. Патша режимы угнетенных Халыклар кошы була. Хәтта Россия крестьяннары да патша белән җир реформасына ризалык биргән өчен Ницца беделлерларга түләгән. Черкес халкы әлеге реформадан файдалана алмады. Мондый озак вакытлар дәвамында Кавказ таулары һәм воин Черкес щиты каршылыгы булган. Әмма империалистик армия Кавказ каршылыгын бетерү өчен барлык Дик методларны кулланганнар. Гражданнар торак пунктларын яндыру да керә. 1864 елның 21 маена Соңгы һөҗүм ясала, ә Черкесслар җиңелә. Болын кызыл канга буяган. Чара проблемасы Кавказ халыклары таралуында һәм халыкның географиясен җимерүдә тора. Кнопка иде нажата җибәрү өчен якынча 1,5 миллион черкесов бу изгнание. Анатолийга Кара диңгездән килгән корабльләр йөзүчеләр ташыячак. Осман администрациясе Черкесны алырга риза булган. Күпчелек өлкән кешеләр, хатын-кызлар һәм балалар югалтмас иде тормыш 1 миллион Черков, изгнанных юллар.