Bizim Başarı Hikâyemiz Yok mu?

Bazen film seyrederken üzülüyorum, hatta yarım bırakıp kapatıyorum. Özellikle de başarı öykülerinin anlatıldığı yabancı filmleri izlerken...

Bugün 2015 yılı yapımı "Yedek Parçalar - Spare Parts" filmini seyrettim. Aslında piyasaya ilk çıktığında ismine bakıp, daha çok mekanikçilerin seveceği bir film olduğunu düşünerek uzak durmuştum. Sonrasında başka bir filmi ararken, tesadüfen bunun konusunu okudum, yine uzak durdum. Çünkü liseli öğrencilerin bir yarışmaya katılması vs gibi sığ bir özet yazılmıştı. Sonrasında seyircilerden birkaçının yorumuna bakınca, "hele bir izleyeyim" dedim ve filmi açtım.

Süresi iki saate yakın olan filmi keşke daha önce seyretseymişim, dedim. Konusu bildik, oyunculuklar öyle âhım şahım değil, tipik başarılı olan Amerikalılar hikâyesi ve yönetmeni de genellikle ucuz işler yapmış Sean McNamara olmasına rağmen, sonuna kadar keyifle, hüzünle, gülerek izledim.

Okudukları lisede bir robot kulübü kuran dört İspanyol kökenli lise öğrencisi, üniversite öğrencilerinin yarıştıkları bir robotik müsabakasına katılmak isterler. Başlarında da yine kendileri gibi sokaklarda yetişmiş Hispanik danışman hocaları vardır. Öğrenciler isyankâr, toplumda kendilerine yer bulamamış, parasız pulsuz çocuklardır ve NASA'nın açtığı bu yarışmaya dâhil olabilmeleri için yapacakları robot için de 800 dolarlık yedek parçalara ihtiyaçları vardır.

Öyküsü kısaca bu ve filmin sonunda öğrendiğimize göre de yaşananların birebir "gerçek" olduğu filme kendimi kaptırmamak mümkün değildi. Seyrettim, finalde büyük zorlukları alt ederek kazandılar ve onlar gözyaşı dökerken ben de kalbimin hüzünle burulduğunu hissettim.

Sonra düşündüm, bizim memlekette böyle filmler niçin yapılmıyor, daha doğrusu yapılamıyor diye... İşte beni üzen husus da bu oldu. İşimiz sabah akşam haberlerle uğraşmak olduğu için arada bir böyle hikâyelere rastgeliyoruz da bir tane sinemacımızın çıkıp böyle bir film yaptığına şahit olamıyoruz. Yalap şalap, küfürlerin gırla gittiği, belden aşağı komikliklerin alkışlandığı, rezil, kepaze filmleri yapmak varken; bir başarı öyküsünün anlatıldığı film Türkiye'de niye yapılmaz?

Çünkü yapımcılar cahil, yönetmenler cahil, oyuncular zaten zırcahil olduğu bir ülkede yapılan filmlere de zaten seyirciler itibar etmiyorlar (piyasa ağzıyla söylersek, gişe yapmıyor). Sinema yazarı geçinen "film şirketi tetikçileri" de bir günden bir güne yapımcı ve yönetmenleri teşvik etmedikleri için ülkemizin en çok sevilen ve beğenilen filmi hâlâ Recep İvedik 1-2-3-4-5'tir. 6'ncı Recep İvedik filmi çekildi mi, bilemiyorum. Ama Şahan Gökbakar 16'ıncı Recep İvedik filmini de çekse, gişe rekortmenliğini kimseye bırakmaz.

Sonra kısa bir araştırma yaptım ve pek çok lise ve üniversite öğrenci ekiplerinin yurtiçi ve yurtdışında tertiplenen yarışmalara katılıp, çok başarılı sonuçlar aldığı haberlerden birkaçını okudum ve bir kere daha üzüldüm. Elin gâvuru, kendi çocuklarının ve gençlerinin başarılarını övücü, kaliteli filmler yaparken; bizim habercilerimiz "başarılı olan öğrencilerimizin ismini" yazmaktan bile âcizler. Başarıya imza atmış olan talebelerin değil de; okulun, okul müdürünün, kaymakamın, valinin ya da belediye başkanının adları haberi süslüyor. Lütfen çekilmiş fotoğraflarda da çocuklar, bahsi geçen okul idarecileri veya belediye başkanı ya da kaymakamın meydana getirdiği kalabalığın arasında kaybolup gitmişler.

Kısacası kalitenin dip seviyede olduğu bir ülkede de "böyle seyirciye, böyle film; böyle okuyucuya, böyle haber" diyelim. Ama burada biraz başarı kazanıp da sonra "kendilerine değer verilecek olan ülkelere" giden gençlere de kimse kızmasın. Sen kendi çocuğuna sahip çıkmazsan, başkası gelip elindeki cevheri alıp götürür. Örnek, genç futbolcularımız Merih Demiral, Ozan Kabak, Mert Çetin...



Balıkesir Karesi Şehit Prof. Dr. İlhan Varank Bilim ve Sanat Merkezi öğrencileri Enis Zorbazer, Yiğit Zobu ve Nurefşan Kaymak’tan oluşan robot takımı, Çin’de düzenlenen ve çeşitli ülkelerden 20 takımın katıldığı “World Adolescent Robot Contest 2019 Challenge” Dünya Robot Olimpiyatları’nda Dünya üçüncüsü oldu. 18 Ağustos 2019 http://www.bandirmayasam.com.tr/HD29128_balikesirli-ogrenciler-cinde-dunya-ucuncusu-oldu.html

Şu gençlerimizin (tıpkı Spare Parts filmi gibi) hikâyesini anlatan bir film yapıldığı gün, ben de Türkiye'yi idare edenleri eleştirmeyi bırakıp, emekli olacağım.