Gitti, İlk Giden O Oldu

Zalim içimizde şeytan ta kendimizdir öldürdüğümüz her güne her ana karşı acı hissetmeden hatırlamadan dönüp bakmadan ileri bir adım daha atarak.

Geçen günler güneşin batışı gibi yitip de gitti. Aşıkın gidişi gibiydi dönüp baktığında göremediğin bir sevda. Rüzgâr gibi geçti de gitti ardında gözyaşlarını dizerek. Sonra onlar da gitti. Ne bir damla yaş ne de bir an kaldı geride.

Kimi zaferi sürükleyip de gitti kimi ise kaybedişi terkedip de gitti. Elimde ne kaldı dersen hiçbir şey gidenlere karşı ne bir kıymet ne de bir mesel. Elmas ya da sevgi dolu söz nedir ki gidene karşı bir kazanç mı? Alt etmek mi, alt edilmeden geçmek midir hazzın verdiği zevk ü sefaya ermek?

İnsan değil miyiz unutmak ve yaşamak peşinde olan. Geçmiş dediğin ufukta kaybolan güneş değildir, rüzgârın esip gitmesi hatta yağmurun yağıp bitmesi hiç değil bir insanoğlu için. Zalim içimizde şeytan ta kendimizdir öldürdüğümüz her güne her ana karşı acı hissetmeden hatırlamadan dönüp bakmadan ileri bir adım daha atarak.

İlk adım ile başladı dünya, ilk adım ile günyüzüne çıktı satanas gülücüklerin, kahkahaların, arzunun nirvanaya ulaştığı zamanda gösterdi kendisini. Ve hiç durmadı. Her günü değil ama her geçen anıya anısını bırakıp da gitti. Sonra ayırırız kötü kim iyi kim bilmeden iyileri kötüleri. Tasnif ederiz iyileri kötüleri. Tasnif ederiz, dizeriz, sıralarız, derecelendiririz kendimiz dışındakilere yafta asarız bilmek için. Kahrolasıcalılar ne de güzel etiketlenmişlerdir bizden değersiz şeyler. Ben o zaman kendini gösterir kendinden güçsüzlerle karşılaştığında gözünü açar ve ayağa kalkar dimdik. Asla hatalı değildir ki değildir hepimiz birer şeytan taşırız hepimiz birer homine.

Dünya dönüyor, sen yürüyor, zaman gidiyor. Hiçbir şey durmuyor ve sen durmasını istiyorsun, işte o zaman ortaya çıkıyor elinde tuttuğun içinde sakladığın şey. Başlıyorsun imara gücün yettiğince, derler ki "kök söktürdü", aynen öyle kök söktürürsün ve bilirsin iyilik adınadır. İyilik adınadır gidenlerin ardında bıraktığı haykırışlar, iyilik adınadır ağaçların kesilmesi toprakların örtülmesi. Ne de güzel ölçtün iyilik adına yaptıklarını. 

Devam edersin sana verilen hülyanın kavuşma azmiyle. Dönüp baktığında gidenlere hayıflanırsın. Ama gitmişlerdir onlar. Gidenlerden biri de kalbindir. Çisenti gibi, meltem gibi, kuş cıvıltısı gibidir. İlk o gitmiştir ama sen son görensindir. Çok meşguldun zamanı durdurmakla uğraşıyordun. Gücünü hesapa katmadan. Ne Sezar yapabildi ne İskender ne de Napolyon kısa yaşamında.

Sen bileceksin ölümün geldiğinde yaptıkların beyhudeliğini, ben bileceğim ölüm karşıma geçince. O zaman dönüp bakacağım gidenlere ama çoktan gitmiş olacaklar gözyaşlarını bile bırakmadan.